Tejdukshmëri ekzistenciale
Tani do pres të nesërmen,
për të pasur nostalgji.
Zonja Liri, Mis Fantazi,
kaq e çmuar si vera,
kaq falas si trishtimi,
me retë e tua të dendura
prej dyshimesh dhe bukurish!
(Fabrizio de Andre)
Nëse do t’u jepja një titull paralel portreteve, trupave dhe qenieve të Krist Dimos, ai do të ishte “Të gjithë janë të palumtur”.
Puna e Dimos është një kërkim për të kuptuar natyrën e ekzistencës njerëzore, që shpesh është e mbushur me tensione dhe kontradikta, konflikte të brendshme dhe të jashtme, por gjithashtu është një hapësirë e pafund mundësish. Njerëzit e tij e urrejnë fasadën; ata “ulërasin” të vërtetat e tyre lakuriqe.
Piktura e tij krijon një fjalor unik të karakterizuar nga imazhe të përsëritura, koka njerëzore me gojë hapur si të ishin duke folur; një shumëllojshmëri shenjash dhe kolazhesh të çuditshme.
Fytyra njerëzish të mbytur, si kafkë, me sy bulbozë, hundë të lyer dhe dhëmbë të dukshëm, si dhe skicat anatomike përshkruajnë devizën e artit të tij. Kanavacat e tij të mëdha vibrojnë me ngjyra, shenja, forma dhe tekste.
Sytë e personazheve të tij janë si një vorbull që gërryen brendësinë e paqes sonë. Ata shpojnë dobësitë tona. Qeniet e tij artistike i dinë të gjitha. Njeriu duhet të ndalet dhe të lexojë veprat e tij të artit, erën e epokave që do të sjellë mëshirën. Pothuajse sikur tërbimi as të mos ekzistonte.
Veprat e Dimos janë më shumë se thjesht imazhe; ato janë një thirrje për reflektim dhe një mundësi për të menduar për botën që na rrethon dhe rolin tonë brenda saj. Ai krijon një hapësirë që na fton të ndalemi, të gërmojmë më thellë dhe të shohim realitetin përtej sipërfaqes. Puna e tij shpesh pasqyron një ndjenjë të kërkimit të vazhdueshëm, një kërkim për kuptimin e vetes dhe të botës, si dhe një përpjekje për të kuptuar se si ne lidhemi me natyrën, me njëri-tjetrin dhe me pasojat që sjell koha.
Secila prej veprave të tij sinjalizon zbrazëtinë, duke habitur në shprehjen universale të formës njerëzore ndjenjën largpamëse të qenies.
Piktura e tij është e çiltë. Fundja arti nuk lind nga arsyeja (ragione), por nga mungesa e saj (follia), prandaj edhe “marrëzia” është e pranishme.
Në shumë prej veprave të tij, Dimoja eksploron ndikimin e shoqërisë moderne tek individi, duke shqyrtuar aspektet e identitetit, të lirisë dhe të shprehjes personale.
Në këtë ekspozitë, puna e Krist Dimos e fton shikuesin të përjetojë një përvojë vizuale, që është gjithashtu një përvojë mendore dhe emocionale. Ajo është një ftesë për të menduar, për të kërkuar dhe për të parë botën në mënyra të reja. Puna e tij është një testimonium për fuqinë e artit për të hapur mendjet dhe zemrat e njerëzve, duke na ofruar një mundësi për të parë dhe për të kuptuar botën dhe veten tonë më thellë dhe më plotësisht.
Teksti kuratorial: Jetona Koçibelli
